Τι κάνει η Κάρμεν έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο;

 Σάββατο βράδυ και τα αυτοκίνητα κινούνται νωχελικά στην Πατησίων, ενώ κόσμος πάει και έρχεται. Πλήθος στέκεται μπροστά από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Δεν είναι ούτε επισκέπτες ούτε, τουρίστες γιατί το μουσείο τέτοια ώρα είναι κλειστό. Παρά το γεγονός ότι ο ήλιος δεν έχει βουτήξει στον ορίζοντα, πολλοί φιλόμουσοι έχουν φθάσει για να βρουν  μια καρέκλα να κάτσουν. Είναι 8 παρά κάτι λεπτά, ορχήστρα και ερμηνευτές κάνουν πρόβα... δεν μπορούμε να βρούμε θέση και καθόμαστε στα σκαλάκια.  Μπορεί τα μάρμαρα σχεδόν να βράζουν όλο και περισσότεροι ο Αθηναίοι  καταφθάνουν όσο περνά η ώρα. 
Ο κόσμος χειροκροτά ανυπόμονα και οι οι

καλλιτέχνες πιστοί στο ραντεβού τους θα αρχίσουν το ταξίδι 9 και κάτι λεπτά...Μια κυρία από την χορωδία θα αναλάβει τον ρόλο του "οικοδέσποινας" και θα μας εξηγήσει δυο λόγια για τον  Ζ. Μπιζέ (Georges Bizet) και την πολυτραγουδισμένη όπερα "Κάρμεν", η οποία "ανέβηκε" στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Με ανυπομονησία περιμένουμε την ευεργετική αύρα της μουσικής να μας δροσίσει και την Κάρμεν να τραγουδήσει για τον έρωτα "που είναι άστατος και φευγαλέος σαν ένα ελεύθερο πουλί.'

της Μαρίας Αλιμπέρτη

 Χωρίς σκηνική παρουσίαση λιτά, απέριττα και όμορφα η αφήγηση της ιστορίας αγάπης άρχισε....Τα λόγια είναι άλλωστε περιττά καθώς το πάθος ξεχειλίζει ακόμη και όταν δεν μπορείς να καταλάβεις, η ζέση των ερμηνευτών σε παρασύρει και σε τυλίγει το συναίσθημα. Μπορεί να μην υπήρχε σκηνική δράση αλλά πολλές φορές ένιωθα ότι ήθελα να κρατήσω την αναπνοή μου ή την φωνή μου για να μη τραγουδήσω δυνατά μαζί με τους ήρωες. 


Αγάπη, ζήλια, θυελλώδη συναισθήματα... η

ιστορία καταστροφής του στρατιώτη Δον Χοσέ ο ο οποίος πλανεύεται από τα κάλη της τσιγγάνας Κάρμεν. Μάλιστα θα εγκαταλείψει για χάρη της όχι μόνο την παιδική του αγάπη αλλά και τα στρατιωτικά του καθήκοντα.. 

  
Τι και αν ο κόσμος δεν κατανοεί την γλώσσα στην οποία έγραψαν το λιμπρέτο Αρνί ΜεΪλάκ και ο Λουντοβίκ Αλεβύ ,το προαύλιο του μουσείου είχε "πλημμυρίσει" από περαστικούς και τουρίστες, μέχρι και κορίτσια με λευκές μαντίλες κοίταζαν μαγνητισμένa τους ερμηνευτές, απόδειξη ότι ακόμη και άνθρωποι με διαφορετικές κουλτούρες μπορούν να μαγευτούν από διαχρονικές μελωδίες. 
Η εκλεπτυσμένη και μπριόζα ερμηνεία της μεσόφωνου Μαρίτας Παπαρίζου ανάδειξε τις περιπέτειες και την παθιασμένη ψυχή της Κάρμεν, αρχικά της ηρωίδας της νουβέλας του Προσπέρ Μεριμέ και στην συνέχεια του  Μπιζέ  Τα εκρηκτικά αισθήματα που ξυπνούσαν οι φωνές των ερμηνευτών καθήλωσαν τον κοινό. Επιβλητικοί ήταν οι Χρήστος Δεληζώνας ως Δον Χοσέ και Σωτήρης Τριάντης ως Εσκαμίγιο καθώς  και τρυφερή η Μάιρα Μηλολιδάκη ως Μικαέλα.

Όρθιοι και καθιστοί άκουγαν οι παριστάμενοι με τόση προσήλωση, ακόμη και η βοή από τον κεντρικό δρόμο δεν έφθανε στα αυτιά τους. Ίσως ταυτίστηκαν με αυτό το έργο γιατί ήρωες δεν είναι βασιλιάδες και προγκίπισες αλλά άνθρωποι όπως και αυτοί, εργάτες, στρατιώτες, μαχόμενοι άνθρωποι...Ίσως τους κέρδισε το όνειρο και ο συμβολισμός που κρύβει η ηρωίδα, η επιθυμία της να ζήσει ελεύθερα, χωρίς πρέπει και περιορισμούς.  Η άψογη εκτέλεση της Συμφωνικής ορχήστρας και η ερμηνεία της χορωδίας του Δήμου Αθηναίων υπό τις οδηγίες του Ελευθερίου Καλκάνη απογειώνουν τις μελωδίες υψηλής αισθητικής.

Το φωτισμένο νεοκλασικό κτίριο του Μουσείου συμβάλει στην μαγεία της βραδιάς

Με την ευχή το εγχείρημα της  ευχάριστης έκπληξης - της συναυλιακής εκτέλεσης αυτής της όπερας να συνεχιστεί και να δώσει έναν τόνο ανανέωσης στους δημόσιους χώρους της Αθήνας και μια πινελιά αισιοδοξίας στην κοινωνία μας να συνεχιστεί, αφήσαμε πίσω το φωτισμένο κτίριο του μουσείου για να βρούμε την τροχιά του τρένου και  ...η πόλη να επιστρέψει  στην τροχιά της γκρίζας ρουτίνας της.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΌ: https://www.facebook.com/paparizou.marita?fref=ts