Τα PlaymoGreek "συνομιλούν" με τα τεκμήρια της λαϊκής μας παράδοσης

Πολύχρωμες, πλουμιστές στολές με εντυπωσιακές ζώνες και περίτεχνα δεμένα μαντήλια...Καμαρωτές τις κούκλες του μουσείου, τις θυμάμαι να στέκουν εκεί από εκείνη την σχολική εκδρομή που τις πρωτοείδα. Ως παιδί σκεφτόμουν τα "κύματα" θαυμασμού που δέχονται από τους επισκέπτες που στέκουν μπροστά τους και τις κοιτάζουν επίμονα και ταυτόχρονα αναλογιζόμουν ότι  χρόνια μέσα στις βιτρίνες θα "υποφέρουν" από μοναξιά. 
Μπορεί να μεγάλωσα, αλλά ένιωσα ανακούφιση, όταν είδα ότι απέκτησαν συντροφιά: Μια μικρή εισβολή από λιλιπούτεια παιχνίδια ήρθαν να ταράξουν την ησυχία τους! Τα PlaymoGreek εισήλθαν στο
"βασίλειό" τους, τις προθήκες τους και  στέκονται μπροστά τους σε "καθρεφτένια" βάθρα, συνομιλώντας με τα τεκμήρια της λαϊκής μας παράδοσης.

"Όλο καμάρι και εθνική υπερηφάνια" τα playmobil εμφανίζονται φορώντας πιστά αντίγραφα από  παραδοσιακές φορεσιές από διάφορες γωνιές της Ελλάδας, άλλες της καθημερινότητας και άλλες νυφιάτικες, επίσημες, βελούδινες με περίτεχνο κεφαλοδέσμο, πολύχρωμα κεντήματα και κοσμήματα. Δεν μπορώ παρά να θαυμάσω τόσο την σύλληψη της ιδέας όσο και τη τεχνική του Πέτρου Καμινιώτη, δημιουργού της συλλογής των αγαπημένων παιχνιδιών- ηρώων των παιδικών μας χρόνων- ντυμένων με πιστά αντίγραφα παραδοσιακών ενδυμασιών.

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Κάποια από τα 100 δημιουργήματά του εκτίθενται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο παράλληλα με τις αυθεντικές φορεσιές της Λαογραφικής Συλλογής του, στην έκθεση υπό το τίτλο "Με φορεσιές ενός παλιού καιρού". Η συνύπαρξη αποτελεί γεγονός που προκαλεί τον θεατή-επισκέπτη να παρατηρεί ακόμη περισσότερο τις λεπτομέρειες στις μικροσκοπικές φορεσιές των playmobil. 

Μπροστά από τις παλιές προθήκες του μουσείου, αναλογίζομαι πόσο πετυχημένα ο νεαρός δημιουργός κατάφερε να συνδυάσει την παράδοση με ένα "καταναλωτικό προϊόν της σύγχρονης εποχής και να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές μας. Και ταυτόχρονα θαυμάζω την υπομονή του να κολλά διάφορα υλικά σε μικρή επιφάνεια, να ζωγραφίζει τόσες λεπτομέρειες και να δημιουργεί πολύ μικρά κοσμήματα!

Με δέος χαζεύω την αναπαράσταση της φορεσιάς της κυρα-Φροσύνης και την αποτύπωση του βελούδινου υφάσματος αλλά και την γούνινη λεπτομέρεια της αθηναϊκής φορεσιάς. Δεν μπορώ να μην εντυπωσιαστώ από τον μικρό playmo-τσολιά, ο οποίος φορά την παιδική στολή του Παύλου Μελά. Μάλιστα η αυθεντική ενδυμασία συνοδεύεται από φωτογραφικό ντοκουμέντο, δηλαδηφωτογραφία του ανιψιού του ήρωα, τον Παύλο Β.Μελά, να φορά την στολή του θείου του.

Οι λεπτομέρειες από την μαντίλα της στολής της Αστυπάλαιας μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον αλλά και οι ποδιές μάνας και κόρης από την Κάρπαθο! Θα σταθώ για ώρα μπροστά στον ελληνικό χάρτη με και τις χαρακτηριστικές ενδυμασίες και θα θαυμάσω ακόμη περισσότερο τα playmobil με τις χαρακτηριστικές μάσκες τους και τις ιδιαίτερες ενδυμασίες  του, που αναπαριστούν τους Γενίτσαρους και τις Μπούες, το αποκριατικο έθιμο της Νάουσας.

Αυτά τα πολύχρωμα πλασματάκια, μικρά αριστουργήματα, δείχνουν σαν μικρές πυγολαμπίδες μπροστά στις εντυπωσιακές κούκλες του μουσείου. "Πόσο θα ήθελα να είχα και εγώ μια τέτοια συλλογή", θα πω φωναχτά για να με ενημερώσει η συντροφιά μου ότι μια ανάλογη συλλογή, αλλά με μικρές κούκλες με παραδοσιακές φορεσιές είχε δημιουργήσει η Βασίλισσα Όλγα, η οποία κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων

απέστειλε ζεύγη κουκλων σε διάφορες περιοχές της χώρας και ζήτησε να ντυθούν με παραδοσιακές στολές από τους ντόπιους. Όταν εκείνη λόγω του  Α' Π.Π. αποκλείστηκε στη Ρωσία ζήτησε με επιστολή της να δωθούν στο Λύκειο Ελληνίδων, όπου και φυλάσσονται σημερα.

Κι ενώ εξακολουθώ να χαζεύω τις λεπτομέρειες από τις μικροσκοπικές ενδυμασίες των Playmogreek, τα φαντάζομαι να μπαίνουν σε κύκλο, να στήνουν χωρό και να τραγουδούν παραδοσιακούς σκοπούς. Και κάπως έτσι ξανά ένιωσα παιδί, που με τα παιχνίδια του  και την φαντασία του μπορεί να ζωντανεύει έναν ολόκληρο κόσμο!