Όταν τα PlaymoGreek ταξίδεψαν στην έκθεση λαογραφικού υλικού, «Εμείς Παλιά στα Σπίτια μας»

Έναν αέρα ανανέωσης έφερε η έκθεση PlaymoGreek του Πέτρου Καμινιώτη  σε μια μικρή «κιβωτό» του λαϊκού πολιτισμού μας στη Σίφνο. Η έκθεση λαογραφικού υλικού του «Εμείς Παλιά στα Σπίτια μας» η οποία στεγάζεται στον Αρτεμώνα, (απέναντι απο την Παναγία του Μπαλή), «συνομίλησε» με το πρωτότυπο εγχείρημα του κ. Καμινιώτη, το οποίο συγκινεί μικρούς και μεγάλους.

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Ο διάλογος των τεκμηρίων της παράδοσης και των playmogreek δεν υπήρξε  μόνο θέμα χωριακής συνύπαρξης, αλλά στάθηκε η αφορμή στα εγκαίνια της έκθεσης, στις 5 Αυγούστου να παρουσιαστούν φορεσιές από όλη την Ελλάδα, τις οποίες ανέδειξαν κοπέλες του Πολιτιστικού Συλλόγου Σίφνου. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε παρουσίαση των φορεσιών από τον κο Θέμη Τσέτσιλα ο οποίος και τις επιμελήθηκε.

Στο πλαίσιο της  έκθεσης Λαογραφικού υλικού παρουσιάζονται έως τις 5 Σεπτεμβρίου 2020, θεματικές εκθέσεις σπανίων εκθεμάτων – δωρεών  που μαρτυρούν την πλούσια παράδοση του νησιού.

Playmogreek

Το μεράκι του δημιουργού των Playmogreek «ξεχειλίζει» από την βιτρίνα των μικρών ηρώων που με περηφάνεια φέρουν τα ενδύματα από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Με λεπτομερή δουλειά και χάρη στην παρατήρηση και δημιουργική ανησυχία του, ο κ. Καμινιότη ξυπνά το ενδιαφέρον μας και μας καθιστά μύστες του λαϊκού μας πλούτου.

Οι πολύχρωμες ποδιές, οι περίτεχνοι κεφαλόδεσμοι, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε φορεσιάς εντυπωσιάζουν και τον πιο επιφυλακτικό θεατή. Ο ίδιος παρίσταται στην έκθεση και εξηγεί τις δυσκολίες του εγχειρήματος, τον χρόνο- κατά μέσο όρο πέντε ημέρες- για την δημιουργία της κάθε μορφής.

Η δουλειά του σε τέτοια μικρή κλίμακα αλλά και τα εύθραυστα υλικά όπως το ύφασμα και το χαρτί προκαλεί το θαυμασμό και το δέος για έναν νέο άνθρωπο που ανακινεί την περιέργεια μας και συμβάλει με τον τρόπο του να κρατηθεί ζωντανή η παράδοσή μας.

 

«Εμείς Παλιά στα Σπίτια μας»

Η συνομιλία με τα υπόλοιπα εκθέματα είναι πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς στη σάλα της παραδοσιακής οικίας υπάρχει η σιφνέικη φορεσιά, όπως εξηγεί ο μικρός «ξεναγός» Αλέξανδρος Ατσόνιος. Την  αυθεντικότητά της επιβεβαιώνουν φωτογραφικά ντοκουμέντα, ενώ στον ίδιο χώρο υπάρχουν και αστικές φορεσιές που φορούσαν μετά από μια περίοδο Σιφνιές.

Στις τέσσερις αίθουσες του εκθεσιακού χώρου έχουν συλλεχθεί τεκμήρια από δωρεές κρατώντας ζωντανές μνήμες από άλλες εποχές του νησιού, όταν κάθε Κυριακή η εικόνα έβγαινε από την σάλα και περιφερόταν στα υπόλοιπα δωμάτια για να ευλογηθούν.

 

Στη «σο(υ)άντζα», ένα ψηλό ράφι πάνω από την πόρτα της κουζίνας φυλασσόταν  το βδομαδιάτικο  ζυμωτό ψωμί… Ενώ οι γυναίκες επεξεργάζονταν και έγνεθαν το μαλλί των ζώων για να φτιάξουν ρούχα για την οικογένεια.

Στο πνεύμα αυτό αναδεικνύεται και η κεραμική παράδοση του νησιού, ενώ από τα εκθέματα ξεχωρίζουν και τα κειμήλια του ποιητή Ιωάννη Γρυπάρη.