Ανασκαφές στον λόφο Ασαγισέγιτ στη Δυτική Τουρκία φέρνουν στο φως κατάλοιπα από την από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και την ελληνιστική περίοδο, φωτίζοντας την πολιτισμική εξέλιξη της ενδοχώρας της Δυτικής Ανατολίας. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά σημεία με αδιάλειπτη κατοίκηση από την Ύστερη Χαλκολιθική έως τη Ρωμαϊκή εποχή. Οι φετινές ανασκαφές, αποκάλυψαν δύο εντυπωσιακά ευρήματα: ένα καμμένο σπίτι ηλικίας 4.500 ετών από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και τμήμα ελληνιστικού οχυρωματικού τείχους που χρονολογείται γύρω στο 280 π.Χ.
Η ανακάλυψη επιβεβαιώνει ότι ο λόφος δεν ήταν μόνο αγροτικός οικισμός, αλλά και στρατηγικό σημείο άμυνας και παραγωγής. Το σημείο παρουσιάζει συνεχή κατοίκηση σε οκτώ διαφορετικές φάσεις. Φέτος οι ανασκαφές επικεντρώθηκαν στις ελληνιστικές οχυρώσεις — περίπου το μισό τείχος είναι πλέον ορατό, υποδεικνύοντας κατασκευή γύρω στο 280 π.Χ.
Αρχαιολογικά ευρήματα και η σύνδεση με τους Σελευκίδες
Οι ανασκαφές έφεραν επίσης στο φως κεραμικά, ειδώλια, εργαλεία από οστό και χαλκό, καθώς και ταφές βρεφών μέσα σε πήλινα αγγεία. Παρά το πέρασμα των χιλιετιών, οι απανθρακωμένοι τοίχοι του αρχαίου σπιτιού παραμένουν ορατοί, διατηρώντας τη στιγμή της καταστροφής σαν «παγωμένο» ιστορικό στιγμιότυπο.
Όσον αφορά τα ελληνιστικά τείχη, πιθανόν χρονολογούνται στην περίοδο μετά τη Μάχη των Ελεφάντων, όταν οι Σελευκίδες επιδίωξαν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους απέναντι στους Γαλάτες. Η κατασκευή μικρών φρουρίων και παρατηρητηρίων στην περιοχή αντανακλά την πολιτική των Σελευκιδών για έλεγχο της ενδοχώρας.
Κατά την ελληνιστική περίοδο (περ. 280 π.Χ.), πιθανόν κατασκευάστηκαν οχυρωματικά τείχ από τους Σελευκίδες, στο πλαίσιο στρατιωτικής οργάνωσης της ενδοχώρας της Καρίας και της Φρυγίας. Τα ευρήματα αυτής της περιόδου (τείχη, παρατηρητήρια) συνδέονται με την ελληνιστική στρατηγική και αρχιτεκτονική.
Η δράση των Σελευκιδών
Αξίζει να υπενθυμίζουμσε ότι οι Σελευκίδες ήταν μία από τις σημαντικότερες ελληνιστικές δυναστείες που προέκυψαν μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. Το βασίλειό τους, γνωστό ως Σελευκιδική Αυτοκρατορία, ιδρύθηκε από τον Σέλευκο Α΄ Νικάτορα και εκτεινόταν από τη Μικρά Ασία έως την Ινδία, με επίκεντρο τη Συρία και τη Μεσοποταμία, με πρωτεύουσα την Αντιόχεια στον Ορόντη.Προώθησαν τον εξελληνισμό των ανατολικών περιοχών. Ίδρυσαν νέες πόλεις με ελληνική πολεοδομία (π.χ. Σελεύκεια, Αντιόχεια, Λαοδίκεια). Συνδύασαν ελληνικά και ανατολικά διοικητικά και θρησκευτικά στοιχεία
Στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας, όπως στο Ασαγισέγιτ, οι Σελευκίδες εγκαθίδρυσαν στρατιωτικά φυλάκια και οχυρώσεις για να ελέγχουν τις ορεινές περιοχές και να προστατεύονται από επιδρομές, όπως των Γαλατών. Αυτές οι κατασκευές, όπως το ελληνιστικό τείχος που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, αποτελούν τεκμήρια της στρατηγικής τους παρουσίας στην περιοχή.
Επειδή δεν υπήρξε μεταγενέστερη κατοίκηση πάνω από τα συγκεκριμένα τείχη, η αρχαιολογική ομάδα έχει πλέον τη δυνατότητα να τεκμηριώσει πλήρως τη δομή — μια σπάνια ευκαιρία για την ελληνιστική αρχαιολογία της Ανατολίας. Τέτοιες ανακαλύψεις είναι κρίσιμες για την κατανόηση του στρατιωτικού και κοινωνικοοικονομικού τοπίου της αρχαίας Φρυγίας και Καρίας, περιοχών που γεφύρωναν την κεντρική και δυτική Ανατολία.
Πηγές: anatolianarcheology.net
Seleucid empire | Map, Rulers, Location, & Facts | Britannica
Ancient Worlhttps://www.oxfordreference.com/d Mapping Center
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Sebahatdin Zeyrek/AA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου