Ζωντάνεψαν οι “Ερωμένες στον καμβά” στην παρουσίαση του βιβλίου της Σοφίας Καψούρου

Γράφει η Βίκυ Καλοφωτιά

“…γιατί, όταν με ζωγράφιζες, λείπανε τα μάτια; Γιατί δεν άντεχες να σε κοιτάω.

Κι εγώ δεν είχα μάτια παρά μόνο για σένα…”.

…αυτό και άλλα πολλά ψιθύριζε χθες από κάθε γωνιά, η Ζαν Εμπιτέρν, η Φορναρίνα, η Μαντάμ Ζαν Αντουανέτ Πουασόν, Μαρκησία ντε Πομπαντούρ, η Γκαμπριέλ Μπονέρ Σανέλ, η Λουκρητία Βοργία, η Γερτρούδη Στάιν, η Φρανσουάζ Ζιλό, η…, η…, η… μέχρι το μέτρημα να φτάσει τον μαγικό αριθμό 92.785.643.999. Τόσες, όσες ήταν οι ερωμένες που έχουν καταγραφεί επίσημα από το 516 π.Χ. μέχρι σήμερα. Και ήταν όλες τους εκεί χθες το βράδυ. Φόρεσαν περήφανες τα πιο εντυπωσιακά φορέματα στο σώμα, και το εκτυφλωτικό χρώμα του Έρωτα, καρφίτσα στο στήθος, και έφτασαν μία προς μία στον γεμάτο πολύχρωμη αστερόσκονη “Πολυχώρο Αίτιον”. Εκεί, στους πρόποδες της Ακρόπολης. Για να εκφράσουν ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στη Σοφία Καψούρου, στη γυναίκα, που κάποια νύχτα βούτηξε την πένα της στο γυαλιστερό, μαύρο μελάνι και έγραψε ένα βιβλίο αφιερωμένο σε εκείνες. Μόνο σε εκείνες. Αποκλειστικά. Με τον τίτλο “Ερωμένες στον καμβά”, το οποίο μεταφέρθηκε και στο θέατρο, σε μια παράσταση που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη μέχρι τα τέλη Μαρτίου, στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ. 

 

Σε όλες τις γυναίκες που, ενώ αγάπησαν πραγματικά και ολοκληρωτικά τους άνδρες που τις σημάδεψαν, τις καθόρισαν και τις “σμίλεψαν”, δεν μπόρεσαν ποτέ να βγουν εκεί έξω και να φωνάξουν δυνατά τον Έρωτά τους! Γιατί δεν ενώθηκαν ποτέ μαζί τους, με τους όρκους που καθιστούν έναν Έρωτα “νόμιμο”. Λες και ο Έρωτας, όταν χτυπά, ζητάει να δει χαρτιά και ληξιαρχικές πράξεις για να πάρει έγκριση να τρυπώσει στην καρδιά! Αμ, δε! Σαν το βάλει εκείνος στο μυαλό του, αυτό ήταν. Τίποτα δεν τον σταματά! Ο Έρωτας..! Αχ, αυτός ο Έρωτας! Και πολύ καλά κάνει! Σιγά μην ρώταγε κιόλας..! 

Δυο από αυτές τις γυναίκες, η Φορναρίνα –ερωμένη και μούσα του αναγεννησιακού ζωγράφου Ραφαήλ– και η Ζαν Εμπιτέρν –ερωμένη και μοντέλο του “καταραμένου” ζωγράφου Αμεντέο Μοντιλιάνι– των οποίων η ιστορία περιγράφεται μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου που αγαπά τη γυναίκα αλλά αγαπά εξίσου πολύ –αν όχι περισσότερο– και τον άνδρα. Με ανδρικές πινελιές υπογραμμίστηκε άλλωστε και η ανάλυση και παρουσίασή του, μέσα από τα λόγια του ιστορικού / κριτικού Τέχνης, συγγραφέα και αναπληρωτή καθηγητή του Παν/μίου Αθηνών, Μάνου Στεφανίδη, και του θεατρικού συγγραφέα, μεταφραστή και σκηνοθέτη, Ανδρέα Στάικου, ο οποίος διάβασε και αποσπάσματα του βιβλίου μαζί με την Ασπασία Κοκόση, την ηθοποιό που συμπρωταγωνιστεί με τη Σοφία Καψούρου επί σκηνής, ερμηνεύοντας τη Φορναρίνα. 

Μια βραδιά που έβαψε με χρυσές και κόκκινες ανταύγειες κάθε γωνιά του χώρου, για να λάμψουν με όλη τους τη δύναμη, η Τέχνη, και οι γυναίκες που αγάπησαν πραγματικά και ανεπανάληπτα, με κάθε εκατοστό του κορμιού και της ψυχής τους. 

…και ακόμη ακούγεται ο ήχος του μηνύματος που μεταφέρουν ολοζώντανα ανά τους αιώνες. Από στόμα, σε στόμα. Από καρδιά, σε καρδιά. Κάθε φορά που ο άνεμος κάνει τα φύλλα να θροΐζουν με ένταση, φέρνοντας μαζί τους κάτι από παθιασμένες αγάπες που άνθισαν στο σκοτάδι κι όμως έλαμψαν παντοτινά δια της αλήθειας τους…

“Των ερωμένων φυγείν αδύνατον…”.

*Το βιβλίο της Σοφίας Καψούρου “Ερωμένες στον καμβά”, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις “Sestina”.