Το καλοκαίρι αρχίζει με τους καλύτερους οιωνούς στο Ηρώδειο, σκέφτομαι καθώς αναχωρώ από την παράταση κι ενώ επεξεργάζομαι ακόμη συμβολισμούς σε αυτό το ταξίδι στη κουλτούρα της Άπω Ανατολής. Σχεδόν μαγεμένη από την γλυκιά ανατριχίλα, καθώς η παράσταση απογειώθηκε στο δεύτερο μέρος, συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό του υπόλοιπου κοινού, το οποίο συζητούσε ακόμα και στο ΜΕΤΡΟ για την παράσταση και την αξιέπαινη πρωτοβουλία της ΕΛΣ να διανέμει δωρεάν εισιτήρια.
Με παρατεταμένο χειροκρότημα και επευφημίες του κοινού ολοκληρώθηκε η γενική δοκιμή της παράστασης Μαντάμα Μπαττερφλάι.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Δεν ήταν μόνο οι μοναδικές άριες, η μελωδική μουσική του Πουτσίνι από
Ο παράφορος έρωτας της δεκαπεντάχρονης γκέισας Τσο-Τσο-Σαν για τον Πίνκερτον, υποπλοίαρχο του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ( ερμηνεύουν μοναδικά Στέφανος Σέκος και Δημήτρης Πακσόγλου), παρασέρνει συναισθηματικά σαν ανεμοστρόβιλος τον θεατή χάρη στη μοναδική ερμηνεία της σπουδαία υψίφωνου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Τσέλιας
Η συναισθηματική οδύσσεια της ηρωίδας καθώς ύστερα από τρία χρόνια αφοσίωσης στον απόντα σύζυγο, προκαλεί τη ταύτιση με τη Μπαττερφλάι (ψευδώνυμο της ηρωίδας) που αρνήθηκε ακόμη και την θρησκεία της για την συζυγική αγάπη και αποκηρύχτηκε από την οικογένειά της, η οποία στέκει απλός παρατηρητής στα δεινά της. Όταν ο αξιωματικός επιστρέφει με την Αμερικανίδα σύζυγό του στην Ιαπωνία, μαθαίνει ότι έχει αποκτήσει γιο από τη Μπαττερφλάι. Εκείνη, προδομένη και συντετριμμένη από την συνειδητοποίηση της εγκατάλειψης δέχεται να παραδώσει το παιδί μονάχα στον ίδιο τον Πίνκερτον και στη συνέχεια αυτοκτονεί.
Η υπέροχη σκηνοθεσία του Αργεντινού Ούγκο Ντε Άνα, η ο οποία είχε σαγηνεύσει ξανά το
Στο εντυπωσιακό αποτέλεσμα συνέβαλαν ο καλοσχεδιασμένος φωτισμός, τα υπέροχα σκηνικά που παντρεύτηκαν με αρμονία με το μνημείο του Ηρώδου του Αττικού, τις προβολές που προσδίδουν μια
κινηματογραφική διάσταση στην
παράσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σκηνές με τον ανθοστολισμό του σπιτιού για την υποδοχή του ξενιτεμένου συζύγου με τα χρυσάνθεμα, εθνικά άνθη της Ιαπωνίας να
επανέρχονται στο φόντο, αλλά και αυτή με το χαρακτικό "Το μεγάλο κύμα έξω από την Καναζάουα" του Κατσουσίκα Χοκουσάι, ο οποίος ενέπνευσε καλλιτέχνες όπως ο Βαν Γκόγκ, ο Μανέ, ο Ντεγκά κ.ά. προσδίδουν μια ποιητική διάσταση στη παράσταση.
Στην ατμόσφαιρα της ιαπωνικής κοινωνίας συντείνουν και τα πολύχρωμα εντυπωσιακά αυθεντικά
γιαπωνέζικα κιμονό καθώς και η κινησιολογία των ερμηνευτών, στοιχεία τα οποία έχουν επιρροές από το θέατρο καμπούκι.
Η σκηνοθετική προσέγγιση δεν χαϊδεύει την επιφάνεια, αλλά καυτηριάζει τη νοοτροπία των Γιάνκη να χτίζουν ερωτικές φωλιές σε κάθε ακτή αλλά και τον καιροσκοπισμό τους, πολλές φορές με ντελικάτο χιούμορ. Μάλιστα
εισέρχεται σε πιο βαθύ σχολιασμό της αποικιοκρατικής νοοτροπίας κυρίως μέσα από οπτικούς συμβολισμούς, την χρήση των εθνικών συμβόλων, τις ανατολίτικες μελωδίες. Άλλωστε και το λιμπρέτο των Λουίτζι Ίλικα και Τζουζέπε Τζακόζα, παρά την σαφή στάση της ηρωίδας να υιοθετήσει το πνεύμα και τις συνήθειες της πατρίδας του συζύγου-αποικιοκράτη καταδεικνύει ότι στο τέλος παραμένει άθικτη η ψυχή της αφού η ηθική και η αξιοπρέπεια της, της επιτάσσει να ακολουθήσει το έθιμο της πατρίδας της, το χαρακίρι, κατά τον κώδικα τιμής των Σαμουράι.
Μαζί τους οι Διονύσης Σούρμπης,Έλενα
Κασσιάν, Ελένη Βουδουράκη, Χρήστος Κεχρής, Χαράλαμπος Βελισσάριος, Δημήτρης
Κασιούμης κ.ά.
Παραστάσεις: 31 Μαΐου και 2, 3, 4, 7 Ιουνίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου