Η 3D ανακατασκευή του Γεφυριού της Πλάκας από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο και με την συμμετοχή του κόσμου

Η εντυπωσιακή εικονική ανακατασκευή του Γεφυριού της Πλάκας, το οποίο έπεσε την 1^η Φεβρουαρίου  2015 λόγω της μεγάλης ροής του ποταμού Άραχθου παρουσιάστηκε στο διήμερο συνέδριο «Νέες Τεχνολογίες στην ανάδειξη της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», το οποίο πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και το δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»-Πολιτισμός-Επιστήμες.

Την συγκεκριμένη μελέτη, μεταξύ και άλλων πολύ σημαντικών μελετών, ανέδειξε ο

καθηγητής ΕΜΠ, διευθυντής του Εργαστηρίου Φωτομετρίας  ΣΑΤΜ ΕΜΠ και πρόεδρος της CIPA, Ανδρέας Γεωργόπουλος.

Η συμβολή της δημιουργίας τρισδιάστατου μοντέλου για το πέτρινο κομψοτέχνημα στα Τζουμέρκα, το οποίο θεωρείται ένα αξιοθαύμαστο επίτευγμα του 19^ου αιώνα, οθωμανικής περιόδου, εκτιμάται ότι είναι ανυπολόγιστη στο πλαίσιο τεκμηρίωσης της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς. Τέτοιες τεχνικές τεκμηρίωσης ενισχύουν και συμπληρώνουν τις υπάρχουσες με τελικό στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού και την γνώση.

της Μαρίας Αλιμέρτη

Το γεφύρι της Πλάκας, το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων, το οποίο συνδέει το νομό Ιωαννίνων και Άρτας, είναι μνημείο μεγάλης αξίας από αρχιτεκτονικής πλευράς και ιστορίας καθώς και σε επίπεδο μνήμης για την τοπική κοινωνία καθώς  βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β’Π.Π., αλλά παρέμεινε στη θέση του. Ευτυχές γεγονός αποτελεί ότι πριν από 15 μέρες υπογράφει και η σύμβαση με τον εργολάβο για την αποκατάσταση.

Το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο επέδειξε άμεσα την ευαισθητοποίησή του μετά την κατάρρευσή του και προσέφερε την τεχνογνωσία του. Όπως εξήγησε, ο καθηγητής ΕΜΠ Ανδρέας Γεωργόπουλος, 

έπρεπε να γίνει μελέτη αποκατάστασης του μνημείου και στο πλαίσιο αυτό γεωμετρική μελέτη τεκμηρίωσης του μνημείου, η οποία δεν προϋπήρχε, ώστε να διευκολυνθούν οι αρχιτέκτονες και οι πολεοδόμοι. 

Ακολούθως, δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα και ζητήθηκε από τον κόσμο που έχει επισκεφθεί το μνημείο να συμβάλει στέλνοντας φωτογραφίες που το έχει αποτυπώσει , σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, δηλαδή πραγματοποιήθηκε croudsourcing.

Εκτιμάται ότι συγκεντρώθηκαν 600 φωτογραφίες,από τις οποίες έγινε επιλογή φωτογραφιών, ανάλογα με το ποιες είχαν σωστά χρώματα για να λειτουργήσουν οι αυτόματοι αλγόριθμοι  αναγνώρισης αισθητηρίων του μοντέλου. Η επεξεργασία έγινε με έναν αλγόριθμο, γνωστό ως δομή αποκίνησης, ο οποίος εντοπίζει κοινά σημεία σε φωτογραφίες, προσανατολίζει τις φωτογραφίες και δημιουργεί ένα νέφος στοιχείων και δίνει στην ουσία το τρισδιάστατο μοντέλο του αντικειμένου.  Η διαδικασία έχει ως εξής: υπολογίζει τις θέσεις λήψης, φτιάχνει ένα «αραιόνεφο» σημείο, έπειτα ένα «πυκνόνεφο» σημείο και στη συνέχεια το τρισδιάστατο μοντέλο. Η εν λόγω διαδικασία έχει εφαρμοστεί και για το Κολοσσαίο.

Η δυσκολία συνίστατο στο γεγονός ότι οι φωτογραφίες αποτύπωναν την μια πλευρά την επισκέψιμη του μνημείου  και όχι την βόρεια πλευρά. Επίσης μπόρεσαν να του δώσουν κλίμακα και θέση από μια παλιά διπλωματική εργασία που είχε εκπονηθεί το 1984 στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο, οπότε και αξιοποιήθηκαν οι μετρήσεις και ψηφιοποιήθηκαν οπότε και δόθηκε η κατάληψη όψη στους μηχανικούς και τους αρχιτέκτονες.

Οι παριστάμενοι στο συνέδριο θαύμασαν μια "Ορθοφωτογραφία", δηλαδή φωτογραφία απαλλαγμένη από οπτικές παραμορφώσεις, δεν έχει διαφορά κλίμακας λόγω αναγλύφου λόγω στροφών της μηχανής , είναι ένα χάρτης, τεχνική που χρησιμοποιείται και στο Εθνικό Κτηματολόγιο.