Σκουπιδότοπος ο αρχαιολογικός χώρος του Κάστρου Μυκόνου- Απελπιστικές εικόνες εγκατάλειψης

 Απαράδεκτη εικόνα εγκατάλειψης ή καλύτερα σκουπιδότοπου έχει ο αρχαιολογικός χώρος στο Κάστρο Μυκόνου στην χώρα του νησιού. Στο πλέον πολυσύχναστο σημείο, δίπλα από την Παναγία Παραπορτιανή, ο αρχαιολογικός χώρος δείχνει να είναι στο έλεος κάθε μεθυσμένου και ασεβή, που αφοδεύει μέσα στο μνημείο.  Ντοκουμέντα της «βεβήλωσης» αποτελούν σπασμένα μπουκάλια και ποτήρια, τενεκεδάκια από αναψυκτικά, καφέδες αλλά και κόπρανα.

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Ο αρχαιολογικός χώρος με τα κατάλοιπα του κάστρου παραδόθηκε στο κοινό  πέρυσι παρουσιάζοντας ταυτόχρονα την φωτογραφική έκθεση «Το Νησί που Μάγεψε τον Κόσμο- Η Μύκονος του 50’» του Αμερικανού φωτογράφου  Robert McCabe, συνδέοντας το απώτερο με το πιο πρόσφατο παρελθόν του νησιού. Τον χώρο αλλά και την έκθεση επισκέπτονται αρκετοί Έλληνες και ξένοι τουρίστες πρωινές και απογευματινές ώρες, με ώρες αιχμής την ώρα του ηλιοβασιλέματος, αλλά από ότι φαίνεται από το είδος των σκουπιδιών και τη νύχτα… 

Δυστυχώς  κάποιοι από τους επισκέπτες δεν έχουν συνείδηση της σημασίας του χώρου  και πιθανότατα το  βράδυ το μετατρέπουν σε μπαρ. Ο φωτογραφικός μας φακός κατέγραψε εικόνες ντροπής την Κυριακή και τη Δευτέρα, ημέρα του Αγίου Πνεύματος.

Πραγματικά είναι απορίας άξιον πως ένας τέτοιος σημαντικός χώρος έχει αφεθεί στην αχαλίνωτη διάθεση κάθε ανίδεου που νομίζει ότι μπορεί να συμπεριφέρεται μέσα σε έναν πολιτιστικό κοίτασμα λες και είναι σκουπιδότοπος. Είναι απότοκος αυτή η κατάσταση του υπερτουρισμού;  Μήπως της έλλειψης κουλτούρας σεβασμού του άλλου... Της κατάντιας ενός νησιού με μεγάλη ιστορία και Πολιτισμό σε "πάρκο αναψυχής" για ξέφρενα party animals;

Φυσικά και άλλα ερωτήματα αναδύονται: Γιατί την στιγμή που η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων κάνει τεράστιο έργο για την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν έχει οριστεί ένας φύλακας για τον χώρο ή οι τοπικές αρχές δεν έχουν μεριμνήσει για την καθαριότητα του χώρου; Είναι λυπηρό που μια τέτοια προσπάθεια προβολής του αρχαιολογικού αποθέματος με μια έκθεση ενός σπουδαίου φωτογράφου και με μοναδικά ντοκουμέντα μιας άλλης εποχής του νησιού, εκμηδενίζεται από τα οργανωτικά κενά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι  οι διεθνείς συμβάσεις που έχουν ενσωματωθεί και στο εθνικό δίκαιο- Σύμβαση UNESCO (Μάλτας) για την αρχαιολογική κληρονομιά και Σύμβαση της Γρανάδας για την αρχιτεκτονική κληρονομιά)- αναφέρουν ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας όχι μόνο να μεριμνά για την ανάδειξη και να διευκολύνει την πρόσβαση του κοινού στα μνημεία αλλά και να φροντίζει για την καλή τους κατάσταση, ώστε να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές σύμφωνα με την αρχή της αειφορίας.