Ανακαλύφθηκε ψηφιδωτό δάπεδο του 5ου αιώνα με ελληνική επιγραφή στο κάστρο της αρχαίας Έδεσσας

πηγη:Annadolu Agency

Μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη ήρθε στο φως στο κάστρο Urhoy (Şanlıurfa) της Τουρκίας, όπου ερευνητές εντόπισαν ψηφιδωτό δάπεδο του 5ου αιώνα με ελληνική επιγραφή και πλούσια διακόσμηση. Το εύρημα προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τη βυζαντινή παρουσία στην περιοχή και την ιστορία του χριστιανισμού στην Εδέσσα.

Πρόκειται για την αρχαία Έδεσσα της Μεσοποταμίας, γνωστή στα ελληνικά ως Ουρρόη (Urhoy) και στα συριακά ως ܐܘܪܗܝ (Urhay). Η σημερινή πόλη είναι η Σανλιούρφα (Şanlıurfa) στη νοτιοανατολική Τουρκία.

Η αρχαία Έδεσσα υπήρξε σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο της Συριακής Χριστιανοσύνης, ιδιαίτερα κατά τη βυζαντινή περίοδο. Ήταν γνωστή για τη θεολογική της σχολή και τη συμβολή της στη διάδοση της συριακής γραμματείας και χριστιανικής σκέψης. Το εύρημα του ψηφιδωτού δαπέδου με ελληνική επιγραφή στο κάστρο Urhoy ενισχύει την ιστορική σημασία της πόλης ως σταυροδρόμι πολιτισμών και θρησκειών.

Ψηφιδωτό δάπεδο με ελληνική επιγραφή και βυζαντινά στοιχεία

Σύμφωνα με την επικεφαλής των ανασκαφών, καθηγήτρια Γκιουλρίζ Κοζμπέ του Πανεπιστημίου Batman, το ψηφιδωτό πιθανότατα ανήκε σε μικρή εκκλησία, παρεκκλήσι. Η επιγραφή ακολουθεί τυπική επιγραφική φόρμα της βυζαντινής περιόδου και αναφέρει: «Υπέρ προστασίας του κόμητος Ανασκά και της οικογενείας αυτού». Το δάπεδο είναι διακοσμημένο με φυτικά και ζωικά μοτίβα, καθώς και γεωμετρικά σχέδια υψηλής λεπτομέρειας.

Ιστορικά πρόσωπα και χρονολόγηση του ευρήματος

Η επιγραφή αναφέρεται επίσης σε έναν εκκλησιαστικό αξιωματούχο με το όνομα Ηλίας, ο οποίος υπηρετούσε ως διάκονος υπό τον επίσκοπο Κούρο. Η εκκλησία φαίνεται να χτίστηκε κατά την περίοδο του επισκόπου Ραβούλα, γεγονός που οδηγεί τη χρονολόγηση του ψηφιδωτού μεταξύ 460 και 495 μ.Χ. Αν η χρονολόγηση επιβεβαιωθεί, ο Ραβούλας ενδέχεται να είναι ο γνωστός επίσκοπος της Εδέσσης, ο οποίος υπηρέτησε από το 411 έως το 435 μ.Χ. και διακρίθηκε για την προσήλωσή του στη Μιαφυσίτικη Χριστολογία και την αντίθεσή του στον Νεστοριανισμό.

Η Εδέσσα ως κέντρο της Συριακής Χριστιανικής Παράδοσης

Κατά τον 5ο αιώνα, η Εδέσσα (Urhoy) αποτελούσε σημαντικό κέντρο της Συριακής Χριστιανικής Παράδοσης υπό βυζαντινή κυριαρχία, συχνά εμπλεκόμενο στις συγκρούσεις με την αυτοκρατορία των Σασσανιδών. Η πόλη φιλοξενούσε θεολογική σχολή υψηλού κύρους, η οποία αναδείχθηκε μετά την άφιξη του Μωρ Εφραίμ από τη Νίσιβη το 363 μ.Χ. Η σχολή έκλεισε το 489 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Ζήνωνα λόγω θεολογικών αντιπαραθέσεων.

Πηγή:https://syriacpress.com/